Prawdziwi przyjaciele - Rozdział 22

Rozdział 22

-To jest jakiś żart Ucker ?. Robisz sobie ze mnie jaj ?. Nie planuje zostać Twoją żoną...
-To zostań moją kobietą, dziewczyną Dulce kim chcesz tylko bądź ze mną... - Ja zwariuje, wszyscy to jakaś banda idiotów a największym z nich jest on... Żałosne...
-Posłuchaj mnie, to że dowiedziałeś się o tym dziecku to jest tylko i wyłącznie zasługa wszystkich woku a nie, moja, jak dla mnie, nie jesteś gotowy aby zostać ojcem mojego dziecka.
-Ale przecież ja już mam dziecko...
-Podkreślam MOJEGO a to różnica prawda ?. - Stał i się patrzył zresztą czego można było by się po nim spodziewać.
-Usiądź obgadamy tą sprawę... - Usiadłam w salonie na kanapie jak posłuszna dziewczynka. - Rozumiem nie chcesz ze mną być ale skoro już zaszłaś w tą SWOJĄ ciąże bo widzę że mnie nie bierzesz pod uwagę. Pewnie zostałem tylko dawcom plemników.... tylko to nie zmienia tego że chce brać czynny udział w wychowaniu TWOJEGO dziecka.
-Bardzo ładnie podkreślasz czyje to jest dziecko, wpisze Cię jako ojca.
-Och dziękuje Ci.
-Ucker po prostu na początku chce abyś obgadał tą sprawę ze swoją byłą żoną, córką. Myślisz że dla małej to nie będzie szok gdy dowie się, że jej tata będzie miał dziecko z inną Panią...
-Możliwe ale ona to zrozumie to jest mądra dziewczyna.
-Ta dziewczynka jest mała i nie zrozumie tego że to nie mamusia zaszła w ciąże z tatą, tylko ciocia Dulce.
-Chce abyś mieszkała przez całą ciąże ze mną.
-Chyba dom obok.
-Nie, nie zgadzam się Dulce to też moje dziecko chce aby miało ojca i matkę razem.
-Masz już jedno przeżyło to że nie jesteście razem więc pozwól że będę decydowała jak wychowam je...
-Czyli co jestem tylko dawcą plemników ?.
-Powiedzmy, muszę już iść zobaczymy się innym razem...
-Dulce do choler.- Wyszłam, miałam nadzieje że nie będzie zachowywał się odpowiedzialny lecz jednak się myliłam. Weszłam do domu, zdezorientowana.
-Jak było kochanie?.
-Dziadku, nie wiem sama on chce założyć ze mną rodzinę i wychować to maleństwo a ja sama nie wiem czy chce z nim być bo jest trudne.
-Trudne ?, zachował się jak prawdziwy mężczyzna może czas to docenić ?.
-Chciałabym ale nie wiem czy potrafię z nim żyć, być dodatkowo jeszcze Maite jak ona na to wszystko zareaguje ... Nie uważasz że to głupie ?.
-Zaszłaś w ciążę, ojcem jest ON, ma córkę z inną takie sytuacje w życiu się zdarzają musisz to zaakceptować brać odpowiedzialność za swoje czyny, jeśli chce być ojcem na 100%, pozwól mu, nie zabieraj ojcu chwil z dzieckiem.
-Muszę to wszystko przemyśleć, bo jeśli się zgodzę na jego warunki to będzie oznaczało powrót taki na milion procent że ja i on rodzina, razem. Oświadczył mi się, będzie chciał ślubu, życia według zasad prostego z ograniczaniami a ja ?, nie wiem czy jestem gotowa aby zrezygnować ze wszystkiego dla niego, aby być, żyć i czerpać korzyści posiadania wspólnego gniazda co będzie z moją karierą, marzeniami ?.
-Zmiana priorytetów nie oznacza że wszystko straci sens. Wierzę w to że będziesz dobrą matką, nie mówie abyś od razu brała z nim ślub ale mimo całej niechęci do niego pozwól dziecku aby miało ojca i matkę... razem chociaż spróbuj żyć tak jak należy.
Sama nie wiem czy to wszystko ma sens, dziadek chce aby była szczęśliwa, lecz czy będę z Uckerem ?, wątpię on kocha swoją córkę, pokocha też swoje dziecko ale czy wróci to co było kiedyś. Aby z kimś być trzeba mieć do niego zaufanie a czy ja będę miała do niego ?, tyle w naszym życiu się wydarzyło chcąc nie chcą ta mała fasolka ma ojca i on nie pozwoli mi uciec. Powinnam zachować się dorosła kobieta. Wyciągnęłam telefon i postanowiłam napisać do niego sms :
Ucker :
Nie zamieszkam z Tobą, lecz zobaczymy jak cała ta sytuacja dalej się rozwinie czy uda nam się coś stworzyć. 
Schowałam telefon, wyciągnęłam nasze stare zdjęcie z imprezy, kiedy się przytulamy zasnęłam z nim.

                                                                              ***
Kolejny rozdział o to on, wybaczcie że dopiero teraz, nie wiem kiedy kolejny xoxo :)