Prawdziwi przyjaciele - "To dziecko jest aniołkiem"

Rozdział 12

Co jest do cholery 8:00 rano a ktoś puka do moich drzwi zabijcie mnie ile można, to nie jest dziwne przecież babcia i dziadek wiedzą. 

-Cześć cześć. 

-Diana, co ty tu robisz ?. - Ja chyba śnie albo to dziecko właśnie rzuciło się na moje łóżko. 

-Nie wolno tak, jak się puka trzeba czekać na proszę. 

-Nic się nie stało. - Powiedziałam lekko zażenowana. 

-Jak już Cię obudziliśmy to Diana.

-Tato ja sama. Dzieńkuje za sukienkę śliczna będziesz na moim przedstawieniu ?. 

-Słucham ?. - Na prawdę ?, dziecko moich wrogów mnie polubiło fantastycznie może zostanę najlepszą przyjaciółką jej mamy uppss byłam nią. 

-Właśnie o to chcieliśmy się spytać czy pojawisz się dziś o 10:00 na przedstawieniu, będzie też Anahi. - Ann ma być jego kartą przetargową abym się pojawiła. 

-Plosze, plosze... - Dziecko mnie prosi o masakra. 

-Postaram się przyjść dobrze Diana. 

Cóż makijaż, strój, wysokie obcasy, sukienka tak w tym stroju nie będę na pewno wyglądała jak matka, któregoś z tych dzieciaków, to nie zmienia faktu że idę do przedszkola...

-Kawy ?. 

-A można prosić na wynos ?. - Delikatnie się uśmiechnęłam. 

-Na wynos wychodzisz tak wcześnie, czy to ma coś wspólnego z bardzo wczesną jak dla Ciebie wizytą prawda ?. 

-Diana po prosiła mnie abym przyszła na jej przedstawienie, oczywiście dlatego że sukienka jej sie spodobała. 

-To dziecko jest aniołkiem, taka kochana pomocna a jaka samodzielna, pełna energii. Na prawdę cudowna dziewczynka

- Cóż, śpieszę się buziaki. - Jakoś perspektywa, słuchania o cudownym dziecku Uckera nie jest dla mnie dobrą motywacją aby pojawić się na tym cholernym przedstawieniu Wsiadłam do samochodu i ruszyłam pod to całe przedszkole. Nie mam żadnych odruchów macierzyńskich cóż nawet jeśli widzę te dzieci może kiedyś się to zmieni. Zauważyłam Ann i szybko podeszłam. 

-Hej - przywitałam się i pocałowałam jej policzek. 

-Co tu robisz ?. 

-Tak w wielkim skrócie Diana, jej kreacja i dostałam zaproszenie. 

-Na prawdę May będzie wściekła albo już jest bo właśnie Cię zobaczyła, proszę zróbmy to co kiedyś, za nim jej nie lubiłyśmy. 

-Ahh dla Ciebie wszystko. Co chcesz zrobić ?. 

- Duluś nie wiem, podpalenie włosów już było, a jakbyśmy złamały jej paznokcia ?.

-Anahi wiesz dajmy jej spokój myślę że złamany paznokieć nie popsuje jej humoru jak mój widok i moja kreacja na jej córce. 

-W sumie masz rację, tak też może być, tylko ona jest teraz strasznie wredna, więc może nic na nią nie zadziałać. 

-Spokojnie, sam mój widok doprowadzi ją do furii  

-O dziewczynki witajcie - Co za sztuczna baba o BOŻE pocałowała nas swoimi obleśnymi ustami - Dulce, widzę że zaczynasz zachowywać się jak odpowiednia matka chrzestna jak tu jesteś niesamowite. 

-Mamo, mamo jak wyglądam.

-Och Diana, skarbie jesteś śliczna, skąd ta sukienka ?. Tata dzwonił i nie wiedział co ma zrobić. 

-Ciocia Dulce mi uszyła - Jej wzrok haha jakby mógł zabijać była bym martwa to pewne - i zaprosiliśmy ja z tata. 

-Och fantastycznie, a ja Dulce myślałam że jednak robisz to dla Twojego chrześniaka, który Cię praktycznie nie zna. 

-To że tu jestem dla Diany nie oznacza że dla niego nie.  Anahi kochanie chodź usiądziemy zaraz się zacznie show.Wybacz nam ale musimy dokładnie obejrzeć występ Paricia i patrzeć jak prezentuje się moja sukienka na Twojej córce. - Zostawiłyśmy ją samą zadowolone z siebie to pewne stare czasy wracają a my mamy niezły ubaw. 

-Jesteś moją diablicą.

-Myślę że to było lepsze niż złamany paznokieć. 

-To było boskie. Zapomniałam już jak to jest walczyć o swoje zdanie. 

-Skarbie, wszystko nadrobimy a teraz oglądaj  - Wróciłam do domu wykończa, przedstawienie i poczęstunek był męczący jak dla mnie, za dużo się tam działo a ja raczej wolę ciszę i spokój jestem oazą spokoju. Diana wyglądała pięknie i zagrała również zniewalająco, bardzo się cieszę że tak wspaniale prezentowała się w mojej sukience. Po za tym May był wściekła i niezadowolona po za tym chyba zrobiła wielką awanturę Christopherowi za to że poprosił mnie o pomoc. Lecz nic na to nie poradzę jestem po prostu dobrą przyjaciółką. Położyłam się do łóżka wykończona po ciężkim  dniu i dostałam sms 

Ucker : 

W ramach podziękowań zapraszam na kolację co ty na to ?. 

Ja:

To wszystko przez sukienkę, nie musisz dziękować. 

Ucker:

Chce, Ci dziękować, mam za co bo sprawiłaś że moje dziecko było bardzo szczęśliwe tego dnia a ona jest dla mnie najważniejszą kobietą na świecie. 

Ja:

Skoro tak stawiasz sprawę to się zgadzam kiedy i gdzie ?. 

Ucker : 

Sobota, 19:00 będę pod Twoim domem, pojedziemy do restauracji 

Ja:

Może umówmy się w restauracji

Ucker ; 

Mieszkamy obok siebie więc nie rozumiem czemu ale skoro tak chcesz to dobrze. 

Ja: 

To jaka knajpa 

Ucker : 

Lukrecja 

Ja:

Moja ulubiona, idę spać dobranoc 

Ucker: 

Pamiętam że Twoja ulubiona, buziaki Duluś. 

Zasnęłam z wielkim uśmiechem na twarzy, to bardzo miły gest z jego strony na prawdę. Chodź czy zrobiłam dobrze zgadzając się na to, przecież unikałam go tyle czasu. A teraz tak nagle po prostu mówię tak spotkajmy się nie mam z tym żadnego problemu. Jeśli to odwołam on będzie wiedział że boje się spędzać z nim czas sam na sam, a nie chce pokazać tego. Jestem silną kobietą, dam radę oby. 

                                                                           ***

Szczęśliwego nowego roku kochani :). Zaraz mamy rok 2017 i to już ostatni rozdział w tym roku oczywiście :D. Kochani więc widzimy się z kolejnym rozdziałem w 2017. Komentujcie i jeszcze raz szczęśliwego nowego roku :* xoxo