Rozdział 21 - Złamane serce.

                                                                 *Koniec *

-Babcia mi mówiła że ojciec jest związany z Niną. - byłam dość zdziwiona tym co Leon do mnie mówi.
-Mamo, uwierz mi tata nie może się pozbierać po tym jak wyjechałaś i nie dajesz znaku życie, on bez Ciebie kompletnie zwariował.
-Oj synku tata jest dużym chłopcem i sobie poradzi, opowiadaj co u Amandy. - chciałam zmienić szybko temat.
-Moja przyjaźń z Amandą się skończyła znalazła sobie faceta a mi powiedziała ze jestem tylko jej przyjacielem dlatego wolałem zakończyć z nią znajomość.
-Nie zawsze chcemy tak jak chcesz, teraz powiedz mi dlaczego przyjechałeś przez Amandę czy tatę ?. - musiałam się dowiedzieć.- Tylko synku patrz mi się prosto w oczy.
-No dobrze, tak na prawdę przyjechałem przez babcie, ostatnio powiedziała że chodzisz na jakieś imprezy poznajesz facetów a tata powiedział ze to na pewno kłamstwo bo ty go kochasz i nas, po prostu byś go nie zostawiła bo taka miłość jak wasz nie zdarza się często. - uśmiechnęłam się Leon mówił prawdę taka miłość jak moja i Diego nie jest częstym zjawiskiem.
-Wytłumaczę Ci, nie spotykam się z żadnym innym mężczyzną babcia pewnie powiedziała tak aby zdenerwować tatę.
-Mamo kiedy do nas wrócisz ?. - tego pytania się bałem, boje się chyba każdego pytania mojego dziecka.
-Nie wiem synku jeszcze nie jestem gotowa na spotkanie z twoim tatą.
-No domyślam się ale chciałbym abyś była już przy nas wiesz, bardzo mi Cię brakuje.
-Mi was też. -miałam zły w oczach.
-Przynajmniej mogłabyś przeprowadzić się z powrotem do kraju aby być bliżej nas.
-Wiesz synku do bardzo dobry pomysł, moje życie tu jest monotonne a blisko was przynajmniej zajmę się pracą i wami lecz nie wrócę do domu.
-A gdzie zamieszkasz mamo ?.
-Może u babci, lub cioci May nie wiem jeszcze synku ale chodź zarezerwujemy bilety jutro wracamy.-Nie wiem czy to dobra decyzja jednak  jestem matką mojej córce życia to już nie zwróci a jest jeszcze Marianna i Leon oni mnie potrzebują kocham ich dlatego muszę być blisko nich.

-Głowa mnie boli, Marianno - krzyczał jak oszalały.
-O już wstałeś tatku, proszę zrobiłam ci rosołek a tu masz aspirynę.
-Jesteś kochana córeczko, czemu masz taki dobry humor ?. -spytał zdziwiony.
-Zacznę do tego że mama z Leonem dziś wieczorem lądują w kraju.
-Na prawdę niesamowite pojedziemy ich odebrać.
-Pojedziemy, pojedziemy tatku raczej ja pojadę ty będziesz moim pasażerem.
-Oj skarbie, domyślam się będę musiał się ogarnąć do przylotu mamy.
-Tato muszę Ci jeszcze coś powiedzieć.
-Słucham Cię...
-Bo ja tato jestem w ciąży. -Diego spojrzał na córkę jego oczy zrobiły się 100 razy większe. - tato słyszysz zostaniesz dziadkiem.
-Jestem za młody na dziadka - zaczął się śmiać.
-Tato, nie udawaj poważnego, cieszysz się ?. - spytała.
-No oczywiście że się cieszę będziemy mieli bobasa w domu, powiedziałaś już Jorge ?.
-Powiedziałam, powiedziałam jest szczęśliwy nawet mi się oświadczył patrz.
-No ma chłopak gust, dobra dość tego ja idę się wykąpać a później posprzątamy  musi być wszystko idealnie na przylot waszej matki.

                                                    Barcelona - lotnisko
-Mamo dostałem sms od Marianny. - powiedział z wielkim uśmiechem na twarzy.
-No i co tam synku napisała ?.
-Mamo ona jest w ciąży. -aż otworzyłam buzie ze zdziwienia
-No i to jest dopiero powód powrotu do Meksyku, zostanę babcią. - dobra wiadomość, lubię dobre wiadomości.
-Mamo a ja będę wujkiem - zaśmiał się.
-Przystojnym wujaszkiem będziesz synku - przeszliśmy przez odprawę... samolot ruszył miałam dziwne uczucie w brzuchu ale to dlatego że nie lubię latać. Przez cały lot rozmawiałam z Leonem na temat Marianny o dziecku, ślubie, który będzie trzeba zorganizować lecz nagle... zaczęły być turbulencje, zapieliśmy pasy cały czas trzymałam Leona za rękę z całej siły.

Wiadomości : Dzisiejszego wieczora rozbił się samolot lecący z Barcelony do Meksyku, nikt nie przeżył. 

                                                                       ***

Krótki ale treściwy, przepraszam za takie zakończenie jednak nie umiałam inaczej zakończyć tego opowiadania niż jakąś katastrofą miałam wiele pomysłów jednak ten wydał mi się najlepszy. Przykro mi lecz w tym opowiadaniu Vondy nie będą żyli długo i szczęśliwie.  Mama nadzieje że krzywdy mi nie zrobicie. Niedługo będzie epilog oraz bohaterowie do nowego opowiadania.