Rozdział 17 - Złamane serce

                                                                       *Rozwód*
-Andres jak to wyjechała, gdzie ?.
-Diego spokojnie, jest w Barcelonie, podobno złożyła papiery o rozwód.
-Co ?.
-Przykro mi Diego, Miranda mi dopiero co powiedziała podobno dzieci wiedziały.
-Nie możliwe powiedzieliby mi Andres do jasnej cholery podaj mi jej adres, czy  mam przeszukać każde mieszkanie  w Barcelonie.
-Nic nie wiem May i Miranda wszystko trzymają w ukryciu nic nie chcą mi powiedzieć.
-Dziękuje Andres, tylko na Ciebie mogę liczyć.

-Powiedzmy tacie...
-Nie !. -Krzyknął Leon.
-Dlaczego, powinien wiedzieć.
-Rozumiesz że mama tego nie chce.
-Jestem pewna że mama nadal kocha tate i będą kiedyś razem.
-Marianno zdrady nigdy się nie wybacza.
-Skąd do wiesz przecież ty nigdy z nikim nie byłeś.
-Mam Amandę.
-On nie jest twoją dziewczyną a nie wiesz co tata przeżywa zdradził mamę kilkanaście lat tamu.
-Marianno zostaw mnie samego z Leonem.
-Nie chce z Tobą rozmawiać.
-Niestety musisz mnie wysłuchać.
-Mów szybko.
-Leon, słuchaj nie jest mi łatwo okazywać uczucia ale wiedz jedno nigdy nie zdradź kobiety, którą kochasz a jeśli już to zrobisz i ona Ci wybaczy to znaczy że Cię bardzo kocha.
-Chcesz mi powiedzieć że mama Cię nie kocha.
-Nie o to mi chodzi, mama bardzo mnie kocha czuje że wybaczyła już mi zdradę jednak ma żal do mnie, niestety dowiedziała się prawdy w najgorszym momencie w tedy gdy odżyła. Ty wróciłeś synu, dzięki Tobie znowu jej życie nabrało sensu dlatego jeśli mogę mieć do Ciebie prośbę...
-Tato, nie zrobię niczego dla Ciebie.
-Proszę Cię Leon, pojedź do mamy zaopiekuj się nią, bądź przy niej jeśli mnie przy niej nie ma proszę Cię bądź ty.
-Tato mam nie chce mojej obecności.
-Może nie chcieć lecz w głębi serca potrzebuje osoby, bliską jej sercu.
-Tato ja wiem tyle co ty rozumiesz, mama powiedziała tylko że wyjeżdża do Barcelony nic więcej tato.
-Kto coś może wiedzieć...
-Babcia, ciocia May.
-Nie no zaraz nie wytrzymam.
-Tato gdzie ty idziesz - spytał zdenerwowany chłopak.
-Jadę do Niny powiedz Mariannie że wrócę późno.

-Czemu mi nic nie powiedziałaś, czekałam na jakieś wiadomości  a ty nic milczałaś oszalałaś...
-Ej ej Diego spokojnie proszę Cię, to nie było tak.
-No słucham a jak ?.
-Diego, mówiłam jej żeby zadzwoniła do Ciebie porozmawiała a ona nie chciała o Tobie słyszeć a jakbym ci powiedziała o wyjeździe to co przyjechałbyś na lotnisko i ją zatrzymał było by jeszcze gorzej uwierz mi.
-Miałaś jej wszystko wytłumaczyć prosiłem jej abyś powiedziała jej jak to wszystko było.
-Diego opowiedziałam jej całą historie, jednak Alexa nic nie rozumie, nie dociera nic do niej. Gdy była u mnie prawie cały czas rozmawiała z Mirandą przez telefon to ona wmówiła jej głupoty.
-Nina co ja mam zrobić, jeśli się zabije to Alexie zrobi się lepiej ?.- zapytał wściekły.
-Nie Diego nie mów tak, wiesz co ona by w tedy przeżyła nie wiesz jaki to ból.
-Przepraszam Nino ja nie chciałem aby to tak brzmiało - przytulił ją.
-Nie, Diego to nie twoja wina, postaram się aby Ci pomóc tyle lat pomagałam ci to dalej mogę, jednak pamiętaj mam do Ciebie wielki żal.
-Wiem, teraz nie popełniłbym takiego błędu.
-Ty nawet nie pamiętasz tego błędu...
-Właśnie ja nic nie pamiętam z tego dnia, jaką mam pewność że spałem z May.
-Teraz nie udowodnisz, tego co było kilkanaście lat temu.
-Może wynajmę jakiego detektywa, pójdę do wróżki...
-Jesteś szalony nikt nie znajdzie dowód na to po takim czasie Diego proszę Cię myśl racjonalnie.  Wróżka pójdziesz i co spytasz się  Czy zdradziłem 20 lat temu moją żonę  głupota Diego - krzyknęła -Prawdę zna tylko i wyłącznie May a ona nic nie powie wiesz o tym bardzo dobrze. Chyba że jakimś podstępem byśmy wyciągnęli to od niej, sama nie wiem.
-Przepraszam, poczekaj chwilkę - uśmiechnął się i odszedł dalej - tak słucham -powiedział
...
-Zgadza się to ja w jakiej sprawie Pani dzwoni ?.- spytał zdziwiony.
...
-Proszę przekazać mojej żonie że nie zgadam się na rozwód, na żadnych rozprawach czy spotkaniach nie będę się pojawić adwokata też nie wyśle i niech zapomni wolności bo zawsze będę w jej życiu nic tego nie zmieni a na sam koniec proszę jej powiedzieć że jako dorosła kobieta powinna sama zadzwonić w tej sprawie a nie posługiwać się jakąś obcą babą żegnam.
-Czyli na prawdę do zrobiła.
-Nina bądźmy szczery moje dziecko umarło przez May, moje małżeństwo ona też zniszczyła a teraz pewnie razem śmieją się ze mnie.
-Jeśli mogę Ci powiedzieć one nie cieszą się z twojego nieszczęścia tylko Alexy to jej nigdy Miranda nie kochała, zresztą May nigdy nie traktowała jej jak siostrę bardziej jak służącą.
-Tylko nie mogę zrozumieć dlaczego, dlaczego tak krzywdzą Alexę.
-Diego, wiedziałem że Cię tu znajdę.
-Andres co ty tu robisz ?.
-Muszę z wami porozmawiać szczerze, musicie uratować moją córkę dość tych kłamstw. Czas walczyć a ja muszę stawić czoło przeciwnością losu.
-Nie rozumiem - powiedział Deigo.
-Rozmawiałem z Mirandą wiem dlaczego ma taki stosunek do Alexy jest to po części moja wina.

                                                                           ***